به  آن چه میشنوید شک نکنید !
این  تاق تاق استخوان های یخ زده ماست .
آن  قدر از خورشید دور شده ایم
که  بین رویت این دورترین سو سو
واقعیت  و خیال

تفکیک نا پذیرند.

چه  گونه چشم بر هم بنهند اسبهای خسته یی که ،
اسطبلشان  را بر روی گسل ساخته اند ؟
چگونه  بخوابم ؟
چه  گونه می شود خوابید ؟
چیزهای  بزرگ تمام می شوند
این
کوچکها  هستند که میمانند .

واما  تو ! ای مادر !
ای  مادر
هوا  ،
همان  چیزی ست که به دور سرت میچرخد
وهنگامی  که میخندی ،
صاف  تر میشود

حسین پناهی